надрукава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надрукава́ны |
надрукава́ная |
надрукава́нае |
надрукава́ныя |
| Р. |
надрукава́нага |
надрукава́най
надрукава́нае |
надрукава́нага |
надрукава́ных |
| Д. |
надрукава́наму |
надрукава́най |
надрукава́наму |
надрукава́ным |
| В. |
надрукава́ны (неадуш.)
надрукава́нага (адуш.) |
надрукава́ную |
надрукава́нае |
надрукава́ныя (неадуш.)
надрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
надрукава́ным |
надрукава́най
надрукава́наю |
надрукава́ным |
надрукава́нымі |
| М. |
надрукава́ным |
надрукава́най |
надрукава́ным |
надрукава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
надрукава́ны |
надрукава́ная |
надрукава́нае |
надрукава́ныя |
| Р. |
надрукава́нага |
надрукава́най
надрукава́нае |
надрукава́нага |
надрукава́ных |
| Д. |
надрукава́наму |
надрукава́най |
надрукава́наму |
надрукава́ным |
| В. |
надрукава́ны (неадуш.)
надрукава́нага (адуш.) |
надрукава́ную |
надрукава́нае |
надрукава́ныя (неадуш.)
надрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
надрукава́ным |
надрукава́най
надрукава́наю |
надрукава́ным |
надрукава́нымі |
| М. |
надрукава́ным |
надрукава́най |
надрукава́ным |
надрукава́ных |
Кароткая форма: надрукава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надрукава́ны напеча́танный; отпеча́танный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надрукава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад надрукаваць.
2. у знач. наз. надрукава́нае, ‑ага, н. Тое, што надрукавана. Тады ж Парамон і пачаў друкавацца. Колькі.. задавальнення ён перажыў, калі ўбачыў упершыню надрукаванае. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надруко́ваны, см. надрукава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
купю́ра¹, -ы, мн. -ы, -пю́р, ж.
Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора.
Верш надрукаваны з купюрамі.
|| прым. купю́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напеча́танный
1. надрукава́ны;
2. фото напяча́таны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́тул², -а, мн. -ы, -аў, м.
Загаловак кнігі, а таксама старонка, на якой надрукаваны загаловак, імя аўтара, год і месца выдання.
На адвароце тытула.
|| прым. ты́тульны, -ая, -ае.
Т. ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
літаграфава́ны, ‑ая, ‑ае.
Надрукаваны літаграфскім спосабам. Літаграфаваны тэкст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
петы́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да петыту; надрукаваны петытам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)