Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надрукава́ны напеча́танный; отпеча́танный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надрукава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад надрукаваць.
2.узнач.наз.надрукава́нае, ‑ага, н. Тое, што надрукавана. Тады ж Парамон і пачаў друкавацца. Колькі.. задавальнення ён перажыў, калі ўбачыў упершыню надрукаванае.Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надрукава́ны gedrúckt;
палігр.надрукава́ны ў разра́дку gespérrt gedrúckt;
тлу́ста надрукава́ны fett gedrúckt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
надруко́ваны, см.надрукава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
купю́ра¹, -ы, мн. -ы, -пю́р, ж.
Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора.
Верш надрукаваны з купюрамі.
|| прым.купю́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напеча́танный
1.надрукава́ны;
2.фото напяча́таны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
typewritten[ˈtaɪprɪtn]adj.надрукава́ны на машы́нцы, машынапі́сны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ты́тул², -а, мн. -ы, -аў, м.
Загаловак кнігі, а таксама старонка, на якой надрукаваны загаловак, імя аўтара, год і месца выдання.
На адвароце тытула.
|| прым.ты́тульны, -ая, -ае.
Т. ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)