надло́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
надло́м |
| Р. |
надло́му |
| Д. |
надло́му |
| В. |
надло́м |
| Т. |
надло́мам |
| М. |
надло́ме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
надло́м, -у, м.
1. Надламанае месца.
Н. косці.
2. перан. Рэзкае аслабленне фізічных і душэўных сіл у выніку якога-н. перажывання.
Душэўны н.
3. перан. Празмерная рэзкасць у праяўленні пачуццяў.
Сказаць з надломам у голасе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надло́м прям., перен. надло́м, -му м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надло́м, -му м., прям., перен. надло́м;
н. ко́сці — надло́м ко́сти;
душэ́ўны н. — душе́вный надло́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надло́м, ‑у, м.
1. Надламанае месца. Надлом косці. Надлом бэлькі. □ — Так, так, — задумаўся Павел, — з вілкай нешта трэба рабіць. І запасной жа няма. От, фокус... Надлом, значыць. Гроднеў.
2. перан. Рэзкае аслабленне фізічных і душэўных сіл у выніку якога‑н. перажывання. Душэўны надлом. □ Пасля апошняга пасяджэння праўлення калгаса Дубель адчуў у душы нейкі надлом. Ермаловіч.
3. перан. Празмерная рэзкасць у праяўленні сваіх пачуццяў. Сказаць з надломам у голасе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надло́мленность ж. надлама́насць, -ці ж.; надло́мленасць, -ці ж.; (надлом) надло́м, -му м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нало́м, -му м. (надломленное место) надло́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нало́мліваць несов.
1. нала́мывать;
2. (делать надлом) надла́мывать;
1, 2 см. налама́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налама́ць сов.
1. налома́ть;
н. галля́ — налома́ть ве́ток;
2. (сделать надлом) надломи́ть, надлома́ть;
◊ н. руку́ — наби́ть ру́ку;
н. дроў — налома́ть дров
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)