Verbum

анлайнавы слоўнік

надава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	надаю́	надаё́м
2-я ас.	надае́ш	надаяце́
3-я ас.	надае́	надаю́ць
Прошлы час
м.	надава́ў	надава́лі
ж.	надава́ла
н.	надава́ла
Загадны лад
2-я ас.	надава́й	надава́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	надаючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	надаю́	надаё́м
2-я ас.	надае́ш	надаяце́
3-я ас.	надае́	надаю́ць
Прошлы час
м.	надава́ў	надава́лі
ж.	надава́ла
н.	надава́ла
Загадны лад
2-я ас.	надава́й	надава́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	надава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надава́ць I несов.

1. в разн. знач. придава́ть;

2. (звание) присва́ивать; (о чине — ещё) производи́ть (в кого);

3. (воплощать) придава́ть; облека́ть (во что);

1-3 см. нада́ць

надава́ць II сов., разг.

1. надава́ть;

н. гро́шай — надава́ть де́нег;

н. абяца́нняў — надава́ть обеща́ний;

2. (каму) вздуть (кого);

учо́ра яму́ так ~ва́лі! — вчера́ его́ так взду́ли!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надава́ць ¹, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце.

Незак. да надаць (у 1–4 знач.).

надава́ць ², ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак.

Разм.

1. чаго. Даць нейкую колькасць чаго‑н. за некалькі прыёмаў. Надаваць рэчаў. Надаваць лякарства. □ Сарамліва, але добра пераказаў .. [Ігнась] вывучаны верш, і за гэта настаўніца надавала яму падарункаў. Мурашка.

2. Пабіць. Надаваць па карку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надава́ть сов. надава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашлёпаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго (разм.).

Надаваць плескачоў, набіць.