Verbum

надава́ць​^I

1. разм. (даць нейкую колькасць) (in gróßen Méngen) gében*;

надава́ць каму-н. даручэнняў j-m viele Áufträge ertéilen [gében*];

2. разм. (пабіць) schlagen* vt, prügeln vt

надава́ць​^II

1. (ствараць якасць, уласцівасць, форму і г. д.) verléihen* vt, gében* vt;

надава́ць значэ́нне Bedéutung béimessen*;

2. (надзяліць – званнем, правам і г. д.) verléihen* vt, zú¦erkennen* vt;

3. гл. надаць

пале́пшыць verbéssern vt; verédeln vt (надаваць высакароднасць, акультурваць)

нада́нне н. Verléihen n -s, Zú¦erkennen n -s; гл. надаваць II

гартава́ць

1. (надаваць цвёрдасць металу) härten vt;

2. перан. (выхоўваць трываласць) sich ábhärten; sich stählen