навучэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
навучэ́нец |
навучэ́нцы |
| Р. |
навучэ́нца |
навучэ́нцаў |
| Д. |
навучэ́нцу |
навучэ́нцам |
| В. |
навучэ́нца |
навучэ́нцаў |
| Т. |
навучэ́нцам |
навучэ́нцамі |
| М. |
навучэ́нцу |
навучэ́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
навучэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.
Той, хто навучаецца, вучыцца ў старшых класах сярэдніх школ і ў сярэдніх спецыяльных навучальных установах.
Н. каледжа.
|| ж. навучэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. навучэ́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навучэ́нец, -нца м. (обучающийся в среднем специальном учебном заведении) уча́щийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навучэ́нец, ‑нца, м.
Той, хто навучаецца, вучыцца ў старшых класах сярэдніх школ, тэхнікумах, вучылішчах і іншых сярэдніх навучальных установах. Побач стаяў невысокі хлопец у форме навучэнца чыгуначнага вучылішча. Васілёнак. Знайшлі мы сабе добрую кватэру. Мы — чацвёра навучэнцаў настаўніцкай семінарыі. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Навучэ́нец ’вучань старшых класаў, слухач сярэдніх навучальных устаноў’ (ТСБМ). Наватвор 30‑х гадоў для перадачы рус. учащийся; упершыню ўведзена ў норму РБС–53 (гл. Лужанін у зб. Слова наша роднае. Мн., 1986, 97), аўтарства прыпісваецца П. Глебку (Маладосць, 1981, 9, 172; Каўрус, Мова народа, мова пісьменніка. Мн., 1989, 219). Ад навуча́цца ’праходзіць курс навучання’, што ў сваю чаргу калькуе рус. обуча́ться ’тс’, якое належыць да сферы канцылярска-адміністрацыйнай лексікі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
навучэнец, слухач
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
курса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Навучэнец курсаў.
2. Навучэнец сярэдняй або вышэйшай ваеннай навучальнай установы.
К. сувораўскага вучылішча.
|| ж. курса́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. курса́нцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бурса́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).
Навучэнец бурсы.
|| прым. бурса́цкі, -ая, -ае.
Бурсацкае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
першаку́рснік, -а, мн. -і, -аў, м.
Студэнт, навучэнец першага курса.
|| ж. першаку́рсніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дысцыплінава́ны, -ая, -ае.
Які падпарадкоўваецца дысцыпліне¹, захоўвае парадак.
Д. работнік.
Д. навучэнец.
|| наз. дысцыплінава́насць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)