навучэ́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навучэ́нец навучэ́нцы
Р. навучэ́нца навучэ́нцаў
Д. навучэ́нцу навучэ́нцам
В. навучэ́нца навучэ́нцаў
Т. навучэ́нцам навучэ́нцамі
М. навучэ́нцу навучэ́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)