набо́к, прысл.

1. На адзін бок, набакір.

Валасы зачасаны н.

2. у знач. выкл. Прэч з дарогі. «Набок!» — крычаў шафёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набо́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
набо́к - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́бок нареч. набо́к, на́бак;

шля́па сби́лась на́бок капялю́ш збі́ўся набо́к (на́бак).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к нареч.

1. на́бок;

2. набекре́нь;

3. в знач. межд. прочь, в сто́рону

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набо́к, прысл.

1. На адзін з бакоў. Галас, схіліўшы набок галаву, падышоў да мяне бачком. Колас. Машыну падкінула і нахіліла набок. Новікаў. Русыя валасы акуратна зачасаны набок. Алешка. Схапіўшыся за грудзі, дэсантнік пахіснуўся набок, ніцма ўпаў на зямлю. М. Ткачоў. // Набакір; накасяк. У пасаджанай набок новенькай шапцы з залацістай эмблемай чыгуначніка.. [Вася] бадзёра наігрываў вясёлы факстрот, склікаючы да сябе суседскую моладзь. Ракітны. // Убок (адкінуць, адставіць і пад.). Работай сагрэйся, калі халады, Не будзеш пахукваць на рукі тады. Набок — рукавіцы, ватоўку — набок. Бялевіч. Ад яго [Міколавых] удараў каскі Адлятаюцца набок. Броўка.

2. у знач. выкл. З дарогі; прэч. Пад’ехаў пан. — Набок! — крычыць мужыку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набекре́нь нареч. набакі́р, набо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.

Прыняць нахільнае становішча; схіліцца набок; нагнуцца.

Нахіліліся да зямлі.

|| незак. нахіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. нахіле́нне, -я, н. і нахі́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэн, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Нахіл набок (судна, самалёта).

Даць к.

2. перан. Змяненне напрамку дзейнасці, паварот да іншых задач.

К. у бок павышэння якасці прадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

Валіць набок; пераварочваць, перакульваць.

◊

Куляць чарку (разм.) — выпіваць.

|| аднакр. кульну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

|| наз. куля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крывабо́чыць

‘кланіцца набок; рабіць каго-небудзь, што-небудзь крывабокім, скрыўляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. крывабо́чу крывабо́чым
2-я ас. крывабо́чыш крывабо́чыце
3-я ас. крывабо́чыць крывабо́чаць
Прошлы час
м. крывабо́чыў крывабо́чылі
ж. крывабо́чыла
н. крывабо́чыла
Загадны лад
2-я ас. крывабо́ч крывабо́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час крывабо́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)