крывабо́чыць
‘кланіцца набок; рабіць каго-небудзь, што-небудзь крывабокім, скрыўляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| крывабо́чу | крывабо́чым | |
| крывабо́чыш | крывабо́чыце | |
| крывабо́чыць | крывабо́чаць | |
| Прошлы час | ||
| крывабо́чыў | крывабо́чылі | |
| крывабо́чыла | ||
| крывабо́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| крывабо́ч | крывабо́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| крывабо́чачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)