Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набо́кнареч.
1.на́бок;
2. набекре́нь;
3.в знач. межд. прочь, в сто́рону
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
набо́к, прысл.
1. На адзін з бакоў. Галас, схіліўшы набок галаву, падышоў да мяне бачком.Колас.Машыну падкінула і нахіліла набок.Новікаў.Русыя валасы акуратна зачасаны набок.Алешка.Схапіўшыся за грудзі, дэсантнік пахіснуўся набок, ніцма ўпаў на зямлю.М. Ткачоў.// Набакір; накасяк. У пасаджанай набок новенькай шапцы з залацістай эмблемай чыгуначніка.. [Вася] бадзёра наігрываў вясёлы факстрот, склікаючы да сябе суседскую моладзь.Ракітны.// Убок (адкінуць, адставіць і пад.). Работай сагрэйся, калі халады, Не будзеш пахукваць на рукі тады. Набок — рукавіцы, ватоўку — набок.Бялевіч.Ад яго [Міколавых] удараў каскі Адлятаюцца набок.Броўка.