мя́кка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мя́кка мякчэ́й наймякчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мя́кка нареч., в разн. знач. мя́гко;

м. ка́жучы — мя́гко говоря́;

м. сце́ле, ды му́лка спацьпогов. мя́гко сте́лет, да жёстко спать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мя́кка, прысл.

1. Не цвёрда, не жорстка. [Дзяжурны:] — Тут сена паслана. Мякка будзе. Накрывайся сваім паліт[о] і спі. Якімовіч. Мякка сцеле, ды мулка спаць. Прымаўка. // Лёгка; далікатна. Дачка мякка кранула бацьку за рукаў, нібы асцярожна будзіла яго. Зарэцкі.

2. перан. Ціха, ледзь чутна; плаўна. Накінуўшы на плечы стракаты халат і мякка ступаючы танкамі, .. [маці] выйшла са спальні. Якімовіч. Лёгка і мякка слізгаюць палазы, пакідаючы за сабой па некранутай белі дзве раўнюткія палосы. Машара. // Не рэзка. Мякка свяцілі люстры, на стале дыміліся кубачкі духмянай кавы. Шыцік. Сонца грэла роўна і мякка. Гамолка.

3. перан. Сардэчна, ласкава, пяшчотна. [Васіль Іванавіч] перавёў позірк на Камара, мякка ўсміхнуўся яму. Лынькоў. Таццяна ўсміхнулася, і ў вачах у яе мякка засвяцілася ласкавае захапленне. Зарэцкі.

•••

Мякка кажучы (у знач. пабочн.) гл. кажучы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мякка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. мяккі, напр.: мяккападнябенны, мяккатканы, мяккаскуры, мяккашэрсны, мяккаачэрчаны, мяккадзейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мя́кка-ліры́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́кка-ліры́чны мя́кка-ліры́чная мя́кка-ліры́чнае мя́кка-ліры́чныя
Р. мя́кка-ліры́чнага мя́кка-ліры́чнай
мя́кка-ліры́чнае
мя́кка-ліры́чнага мя́кка-ліры́чных
Д. мя́кка-ліры́чнаму мя́кка-ліры́чнай мя́кка-ліры́чнаму мя́кка-ліры́чным
В. мя́кка-ліры́чны (неадуш.)
мя́кка-ліры́чнага (адуш.)
мя́кка-ліры́чную мя́кка-ліры́чнае мя́кка-ліры́чныя (неадуш.)
мя́кка-ліры́чных (адуш.)
Т. мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнай
мя́кка-ліры́чнаю
мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнымі
М. мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнай мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мя́кка-ліры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́кка-ліры́чны мя́кка-ліры́чная мя́кка-ліры́чнае мя́кка-ліры́чныя
Р. мя́кка-ліры́чнага мя́кка-ліры́чнай
мя́кка-ліры́чнае
мя́кка-ліры́чнага мя́кка-ліры́чных
Д. мя́кка-ліры́чнаму мя́кка-ліры́чнай мя́кка-ліры́чнаму мя́кка-ліры́чным
В. мя́кка-ліры́чны (неадуш.)
мя́кка-ліры́чнага (адуш.)
мя́кка-ліры́чную мя́кка-ліры́чнае мя́кка-ліры́чныя (неадуш.)
мя́кка-ліры́чных (адуш.)
Т. мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнай
мя́кка-ліры́чнаю
мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнымі
М. мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чнай мя́кка-ліры́чным мя́кка-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мякка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «мяккі», напрыклад: мяккасардэчны, мяккацелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́гко нареч. мя́кка;

мя́гко выража́ясь мя́кка ка́жучы;

мя́гко сте́лет, да жёстко спать погов. мя́кка сце́ле, ды му́лка спаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́лка, безас., у знач. вык.

Цвёрда.

М. сядзець.

Мякка сцеле, ды мулка спацьужыв. ў дачыненні да таго, хто добры на словах, а не на справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сентымента́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Быць сентыментальным (у 2 знач.).

2. перан., з кім. Абыходзіцца з кім-н. празмерна мякка, паблажліва.

Не сентыментальнічай з гэтым гультаём!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)