Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мя́кканареч., в разн. знач. мя́гко;
◊ м. ка́жучы — мя́гко говоря́;
м. сце́ле, ды му́лка спаць — погов. мя́гко сте́лет, да жёстко спать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мя́кка, прысл.
1. Не цвёрда, не жорстка. [Дзяжурны:] — Тут сена паслана. Мякка будзе. Накрывайся сваім паліт[о] і спі.Якімовіч.Мякка сцеле, ды мулка спаць.Прымаўка.// Лёгка; далікатна. Дачка мякка кранула бацьку за рукаў, нібы асцярожна будзіла яго.Зарэцкі.
2.перан. Ціха, ледзь чутна; плаўна. Накінуўшы на плечы стракаты халат і мякка ступаючы танкамі, .. [маці] выйшла са спальні.Якімовіч.Лёгка і мякка слізгаюць палазы, пакідаючы за сабой па некранутай белі дзве раўнюткія палосы.Машара.// Не рэзка. Мякка свяцілі люстры, на стале дыміліся кубачкі духмянай кавы.Шыцік.Сонца грэла роўна і мякка.Гамолка.
3.перан. Сардэчна, ласкава, пяшчотна. [Васіль Іванавіч] перавёў позірк на Камара, мякка ўсміхнуўся яму.Лынькоў.Таццяна ўсміхнулася, і ў вачах у яе мякка засвяцілася ласкавае захапленне.Зарэцкі.
•••
Мякка кажучы (узнач.пабочн.) гл. кажучы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мя́ккапрыслгл мяккі
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мякка...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. мяккі, напр.: мяккападнябенны, мяккатканы, мяккаскуры, мяккашэрсны, мяккаачэрчаны, мяккадзейны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)