мышь мыш, род. мы́шы ж.;

лету́чая мышь ляту́чая мыш, кажа́н;

полева́я мышь мыш-палёўка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыш ж. мышь;

○ ляту́чая м. — лету́чая мышь;

◊ сядзе́ць як м. пад ве́нікам — сиде́ть затаи́в дыха́ние; сиде́ть ни жив ни мёртв;

загі́нуць як руда́я м. — пропа́сть ни за что;

надзьму́цца як м. на кру́пы — наду́ться как мышь на крупу́;

гара́ нарадзі́ла м. — погов. гора́ родила́ мышь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кажа́н, -на́ м., зоол. лету́чая мышь; кожа́н, уша́н; нетопы́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропища́ть сов.

1. прапішча́ць, запішча́ць, пі́снуць;

пропища́ла мышь запішча́ла (прапішча́ла) мыш;

2. (некоторое время) прапішча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мы́шчалка ’выступ або патаўшчэнне на канцах касцей шкілета, якое служыць для прымацавання мышц або ўваходзіць у склад сучлянення’ (ТСБМ), расон. мы́шчалкі ’суставы пальцаў на руцэ’ (Шатал.). З рус. мы́щелка, мыщелок ’шчыкалатка’, ’галоўка касці’ (Крукоўскі, Уплыў, 72), якія Гараеў (221) выводзіць з мышка, мышь. Не зусім пераканаўча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мыш ’грызун Apodemus agrarius’ (ТСБМ, Бес., Яруш., Бяльк., Сл. ПЗБ), драг. мэш ’тс’ (КЭС), муш (ТС), мы́ша ’тс’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), мы́шына ’тс’ (мсцісл., міёр., бялын., З нар. сл. і Янк. Мат.; Яруш., Бяльк.), петрык. муш ’пацук’ (ЛАПП), мыша́к ’мыш’ (Нар. Гом.). Укр. миш, миша, рус. мышь, польск. mysz, палаб. mois, каш. mëš, н.-, в.-луж., чэш., славац. myš, славен. mìš, серб.-харв. ми̏ш, макед., балг. мишка ’мыш’, макед. миш ’глухі’, ст.-слав. мышь. Прасл. myšь. Да і.-е. *mūs ’мыш’ (ст.-інд. mū́ṣ‑, новаперс. mūš, лац. mūs, ст.-грэч. μῡς, алб. mĩ, ст.-в.-ням. mûs, арм. muḱn), якое да *meu‑s‑ ’красці’, параўн. ст.-інд. muṣṇā́ti, moṣati крадзе’, moṣa ’злодзей’ (Міклашыч, 208; Траўтман, 191; Покарны, 743 і 753; Мее, 262; Фасмер, 3, 27; Скок, 2, 433; Бязлай, 2, 185). Трубачоў (ZfSl, 3, 1958, 676) мяркуе, што *mūs‑ — адна з табуістычных назваў жывёл — «шэрая», роднаснае да муха, мох (гл.). Тапароў (СБЯ, 1977, 77) сцвярджае, што фракійск. *mũs ’мыш’ легла ў аснову μοῦσ‑ > Μοῦθαι ’Музы’. Сюды ж мышае́ддзя ’рэшткі ад рэчаў, недаедзеныя мышамі’ (Грыг.), мыша́сты, муша́сты, мыша́ты, мышы́ны ’шэры, цёмна-шэры’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл; КЭС, лаг.), ’шэры конь з чорнай паласой на спіне’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заскрэ́бці сов.

1. (начать скрести) заскрести́;

з. нажо́м па шкле — заскрести́ ножо́м по стеклу́;

2. (начать скрестись) заскрести́сь;

мыш ~рэ́бла — мышь заскребла́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыці́шыцца сов.

1. (о звучании, шуме и т.п.) прити́хнуть;

мыш ~шылася — мышь прити́хла;

2. (о движении) заме́длиться;

3. (о ветре и т.п.) ослабе́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарадзі́ць сов. роди́ть;

яна́ ~дзі́ла дачку — она́ родила́ дочь;

◊ у чым ма́ці ~дзі́ла — в чём мать родила́;

гара́ ~дзі́ла мыш — погов. гора́ родила́ мышь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начні́ца ж.

1. зоол. ночни́ца;

2. м. и ж. (тот, кто поздно ложится спать — о мужчине) полуно́чник; (о женщине) полуно́чница;

3. ж., обл. лету́чая мышь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)