му́рын
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
му́рын |
му́рыны |
| Р. |
му́рына |
му́рынаў |
| Д. |
му́рыну |
му́рынам |
| В. |
му́рына |
му́рынаў |
| Т. |
му́рынам |
му́рынамі |
| М. |
му́рыне |
му́рынах |
Крыніцы:
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
муры́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
муры́н |
муры́ны |
| Р. |
муры́на |
муры́наў |
| Д. |
муры́ну |
муры́нам |
| В. |
муры́на |
муры́наў |
| Т. |
муры́нам |
муры́намі |
| М. |
муры́не |
муры́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)