Мурына Ларыса Аляксандраўна

т. 11, с. 36

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

му́рын

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. му́рын му́рыны
Р. му́рына му́рынаў
Д. му́рыну му́рынам
В. му́рына му́рынаў
Т. му́рынам му́рынамі
М. му́рыне му́рынах

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

муры́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. муры́н муры́ны
Р. муры́на муры́наў
Д. муры́ну муры́нам
В. муры́на муры́наў
Т. муры́нам муры́намі
М. муры́не муры́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)