мунц-мета́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мунц-мета́л
Р. мунц-мета́лу
Д. мунц-мета́лу
В. мунц-мета́л
Т. мунц-мета́лам
М. мунц-мета́ле

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мета́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мета́л мета́лы
Р. мета́лу мета́лаў
Д. мета́лу мета́лам
В. мета́л мета́лы
Т. мета́лам мета́ламі
М. мета́ле мета́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міш-мета́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. міш-мета́л міш-мета́лы
Р. міш-мета́лу міш-мета́лаў
Д. міш-мета́лу міш-мета́лам
В. міш-мета́л міш-мета́лы
Т. міш-мета́лам міш-мета́ламі
М. міш-мета́ле міш-мета́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хэ́ві-ме́тал

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хэ́ві-ме́тал
Р. хэ́ві-ме́тала
Д. хэ́ві-ме́талу
В. хэ́ві-ме́тал
Т. хэ́ві-ме́талам
М. хэ́ві-ме́тале

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суцэльнаметалі́чны, -ая, -ае.

Зроблены поўнасцю з металу.

С. вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́шка

‘злітак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чу́шка чу́шкі
Р. чу́шкі чу́шак
Д. чу́шцы чу́шкам
В. чу́шку чу́шкі
Т. чу́шкай
чу́шкаю		 чу́шкамі
М. чу́шцы чу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разлі́ўка ж. разли́вка;

р. мета́лу — разли́вка мета́лла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пако́ўка

‘апрацаваны каваннем кавалак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пако́ўка пако́ўкі
Р. пако́ўкі пако́вак
Д. пако́ўцы пако́ўкам
В. пако́ўку пако́ўкі
Т. пако́ўкай
пако́ўкаю		 пако́ўкамі
М. пако́ўцы пако́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лю́стра

‘адшліфаваная паверхня шкла, металу; паверхня чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́стра лю́стры
Р. лю́стра лю́страў
Д. лю́стру лю́страм
В. лю́стра лю́стры
Т. лю́страм лю́страмі
М. лю́стры лю́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́рачны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да зваркі металу.

Зварачныя работы.

З. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)