лю́стра
‘адшліфаваная паверхня шкла, металу; паверхня чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| лю́стра | лю́стры | |
| лю́стра | лю́страў | |
| лю́стру | лю́страм | |
| лю́стра | лю́стры | |
| лю́страм | лю́страмі | |
| лю́стры | лю́страх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)