менавы́, -а́я, -о́е.

Заснаваны на абмене.

М. гандаль.

Менавая вартасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

менавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менавы́ менава́я менаво́е менавы́я
Р. менаво́га менаво́й
менаво́е		 менаво́га менавы́х
Д. менаво́му менаво́й менаво́му менавы́м
В. менавы́ (неадуш.)
менаво́га (адуш.)		 менаву́ю менаво́е менавы́я (неадуш.)
менавы́х (адуш.)
Т. менавы́м менаво́й
менаво́ю		 менавы́м менавы́мі
М. менавы́м менаво́й менавы́м менавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меново́й менавы́;

менова́я торго́вля менавы́ га́ндаль;

менова́я сто́имость менава́я ва́ртасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́ртасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Каштоўнасць, цана грашовага знака.

Аблігацыя вартасцю ў дзесяць рублёў.

2. Кошт чаго-н. у грашовых адзінках.

Вызначыць в. рэчы.

3. Колькасць грамадска неабходнай працы, затрачанай на вытворчасць тавару і ўвасобленай у гэтым тавары (спец.).

Прыбавачная в.

Спажывецкая в.

Менавая в.

Закон вартасці.

|| прым. ва́ртасны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Вартасныя паказчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́имость ж.

1. эк. ва́ртасць, -ці ж.;

потреби́тельная сто́имость спажыве́цкая ва́ртасць;

менова́я сто́имость менава́я ва́ртасць;

приба́вочная сто́имость прыба́вачная ва́ртасць;

2. (цена) кошт, род. ко́шту м., ва́ртасць, -ці ж.;

сто́имость произво́дства ва́ртасць вытво́рчасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)