мазня́, -і́, ж. (разм.).
Няўмелае маляванне, неахайны малюнак, пісьмо; дрэнная, няўмелая работа.
М. ў сшытку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мазня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мазня́ |
| Р. |
мазні́ |
| Д. |
мазні́ |
| В. |
мазню́ |
| Т. |
мазнёй
мазнёю |
| М. |
мазні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мазня́ ж., разг., в разн. знач. мазня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мазня́ разг. мазня́, -ні́ ж., мазані́на, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мазня́, ‑і, ж.
Разм.
1. Няўмела намаляваная карціна, неахайна напісаны тэкст. Не малюнак, а мазня. Мазня ў сшытку. □ У нацыянальнай галерэі [Швецыі], дзе выстаўлены шэдэўры Цорна і Рубенса, вісіць таксама мазня новых модных мастакоў. Мележ. // Што‑н. нядбайна, не на высокім узроўні напісанае; дрэнная, няўмелая работа. «Пэцкаль ты! Няма ў цябе ніводнай жылкі творчай. А вершыкі твае — мазня!» Корбан.
2. Няўмелая, з промахамі гульня, стральба і пад. — Што ж гэта за мазня! — з абурэннем хтосьці папракнуў цэнтральнага нападаючага. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мазня́ ’няўмела намаляваная карціна, неахайна напісаны тэкст; дрэнная, няўмелая работа’, ’лёгкія ўдары’, ’няўмелая, з промахамі стральба’ (ТСБМ, Нас.). Відаць запазычана з рус. мазня́ ’тс’. Да ма́заць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 58–59).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мазані́на, -ы, ж.
Тое, што і мазня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мазані́на ж., разг. мазня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мазані́на, ‑ы, ж.
Разм. Што‑н. нядбайна напісанае ці намаляванае; мазня. Не малюнак, а мазаніна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мазані́на ’мазня, нядбайна напісанае ці намаляванае’ (ТС) — аддзеепрыметнікавае ўтварэнне з суф. ‑ін‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 42). Да ма́заць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)