мазгата́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мазгачу́ |
мазго́чам |
| 2-я ас. |
мазго́чаш |
мазго́чаце |
| 3-я ас. |
мазго́ча |
мазго́чуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мазгата́ў |
мазгата́лі |
| ж. |
мазгата́ла |
| н. |
мазгата́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мазгачы́ |
мазгачы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мазго́чучы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мазгата́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мазгата́ю |
мазгата́ем |
| 2-я ас. |
мазгата́еш |
мазгата́еце |
| 3-я ас. |
мазгата́е |
мазгата́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мазгата́ў |
мазгата́лі |
| ж. |
мазгата́ла |
| н. |
мазгата́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мазгата́й |
мазгата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мазгата́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мазгата́ць ’біць, разбіваць, мажджэрыць’, ’грукаць дамагаючыся’ (Нас.). Рус. мозгота́ть ’тс’, ’балбатаць’, ’смактаць, есці’, ’хутка бегаць’, зах.-укр. москота́ти ’невыразна гаварыць, дрэнна вымаўляючы’, моско́та ’няясная вымова’. Да ⁺мозгот, утвораны, як стукот, лёскат, грукат, ад мазга́ць, параўн. славен. серб.-харв. мо̀згати ’ламаць галаву’ (звычайна такія дзеясловы выступаюць у пары: грукаць — грукатаць, ляскаць — лескатаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Маскаля́ць, мозколя́ць (экспр.) ’біць’ (ТС). Да асновы mozg‑/mosk, пашыранай экспрэсіўным суфіксам ‑ol‑. Гл. мазгата́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мазану́ць (экспр.) ’ударыць’ (слуц., Шн. 2). Да мазгатну́ць, якое з мазгатаць (гл.). Аб выпадзенні ‑т‑ перад ‑н‑ суфікса ‑nǫ‑ гл. Карскі (1, 355).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Размазката́ный ’разбіты ўшчэнт’ (Юрч. СНЛ), мазгата́ць ’біць, разбіваць’, ’стукаць’ (Нас.). Узыходзіць да прасл. *moskotati, *mozgotati (ЭССЯ, 20, 18–19, 92), параўн. маскатаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мазгатня́ ’галаваломная, заблытаная справа’ (Нас.) утворана ад мазгатаць (гл.) і суф. ‑н‑я (з экспрэсіяй непахвальнасці), як і мазгаўня́, балбатня́, калатня́, буркутня́, траскатня́ (Сцяцко, Афікс. наз., 89).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)