Вартаўнік лесу; працаўнік лясной гаспадаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вартаўнік лесу; працаўнік лясной гаспадаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| леснікі́ | ||
| лесніка́ | лесніко́ў | |
| лесніку́ | лесніка́м | |
| лесніка́ | лесніко́ў | |
| лесніко́м | лесніка́мі | |
| лесніку́ | лесніка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Даглядчык, вартаўнік лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
палясо́ўшчык, -а,
Лясны вартаўнік,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лесни́к
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полесо́вщик
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палясо́ўшчык, ‑а,
Лясны вартаўнік,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)