лясні́к, лясніка́, мн. ляснікі́; лясніко́ў, м.

Вартаўнік лесу; працаўнік лясной гаспадаркі.

Працаваць лесніком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лясні́к леснікі́
Р. лесніка́ лесніко́ў
Д. лесніку́ лесніка́м
В. лесніка́ лесніко́ў
Т. лесніко́м лесніка́мі
М. лесніку́ лесніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лясні́к (род. лесніка́) м. лесни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лясні́к, лесніка, м.

Даглядчык, вартаўнік лесу. Раней .. [Савел Іванавіч] працаваў лесніком, аддаў лесу ледзь не ўсё жыццё, зараз на пенсіі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясні́к м Wáldwärter m -s, -, Fórstwart m -(e)s, -e, Héger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лясні́к, лясьні́к, лесні́к, лісні́к, лыснэ́к ’даглядчык, вартаўнік лесу, палясоўшчык’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Касп., Яруш., Сл. ПЗБ). Пашырана гэта лексема ў зах.- і ўсх.-слав. мовах; славен. lẹsńik мае блізкія значэнні: ’лясная яблыня, лясоўка’, lesníka ’тс’, макед. лесник ’ляшчына’, ’арэшнік’. Прасл. lěsьn‑ikъ (Слаўскі, 4, 178–179).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ляснік, палясоўшчык

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

палясо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Лясны вартаўнік, ляснік.

|| прым. палясо́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ranger [ˈreɪndʒə] n. лясні́к, аб’е́здчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

forester [ˈfɒrɪstə] n. лясні́к; лясні́чы; лесаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)