лупцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лупцо́ўка |
лупцо́ўкі |
| Р. |
лупцо́ўкі |
лупцо́вак |
| Д. |
лупцо́ўцы |
лупцо́ўкам |
| В. |
лупцо́ўку |
лупцо́ўкі |
| Т. |
лупцо́ўкай
лупцо́ўкаю |
лупцо́ўкамі |
| М. |
лупцо́ўцы |
лупцо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лупцо́ўка ж., разг. по́рка, взбу́чка, трёпка, вы́волочка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лупцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.
Дзеянне паводле дзеясл. лупцаваць (у 1 знач.) і лупіць 1 (у 2 знач.).
•••
Даць лупцоўку гл. даць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., каго (што).
Моцна біць, хвастаць.
|| зак. адлупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і вы́лупцаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны
|| аднакр. лупцану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. лупцава́нне, -я, н. і лупцо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́ркаII (наказание) лупцо́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лу́пка ’лупцоўка’ (Юрч., Ян., Мат. Гом.; браг., Нар. словатв.; глус., Мат. Маг.), укр. лу́пка ’тс’, рус. лу́пка ’лупленне, здзіранне кары’, польск. łupka ’лупцоўка’, чэш. lupka ’удар’. Паўн.-слав. lupъka < lupiti > лупі́ць 1 (Слаўскі, 5, 343; Слаўскі, SP, 1, 94–95).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пачоска ’цяганне за валасы, лупцоўка’’ (Нас.). Да часаць (гл.) у пераносным сэнсе.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Лу́пацень, лу́потэнь ’лупцоўка’ (беласт., Сл. ПЗБ). Можна дапусціць кантамінацыю лу́пень і лапата́ць ’удараць па якой-небудзь паверхні, ствараючы аднастайныя прыглушаныя гукі’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дёрка прост. лупцо́ўка, -кі ж., лу́пка, -кі ж.;
◊
дать дёрку даць ла́зню, даць ды́хту.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бичева́ние ср.
1. лупцо́ўка, -кі ж., хваста́нне, -ння ср.;
2. перен. бічава́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)