лупцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лупцо́ўка |
лупцо́ўкі |
| Р. |
лупцо́ўкі |
лупцо́вак |
| Д. |
лупцо́ўцы |
лупцо́ўкам |
| В. |
лупцо́ўку |
лупцо́ўкі |
| Т. |
лупцо́ўкай лупцо́ўкаю |
лупцо́ўкамі |
| М. |
лупцо́ўцы |
лупцо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лупцо́ўка ж., разг. по́рка, взбу́чка, трёпка, вы́волочка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лупцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.
Дзеянне паводле дзеясл. лупцаваць (у 1 знач.) і лупіць 1 (у 2 знач.).
•••
Даць лупцоўку гл. даць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лупцо́ўка ж. разм. Prügel pl; éine Tracht Prügel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., каго (што).
Моцна біць, хвастаць.
|| зак. адлупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і вы́лупцаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны
|| аднакр. лупцану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. лупцава́нне, -я, н. і лупцо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́ркаII (наказание) лупцо́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
smacking [ˈsmækɪŋ] n. лупцо́ўка;
give a good smacking до́бра адлупцава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Rauferéi
f -, -en бо́йка, лупцо́ўка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spanking
[ˈspæŋkɪŋ]
n.
лупцо́ўка f., лупцава́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flogging
[flɑ:gɪŋ]
n.
цяле́сная ка́ра; лупцо́ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)