курэ́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. курэ́ц курцы́
Р. курца́ курцо́ў
Д. курцу́ курца́м
В. курца́ курцо́ў
Т. курцо́м курца́мі
М. курцу́ курца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курэ́ц, -рца́ м.

1. (о мужчине) кури́льщик; (о женщине) кури́льщица ж.;

2. куря́щий;

ваго́н для курцо́ў — ваго́н для куря́щих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курэ́ц, ‑рца, м.

Той, хто курыць. Едкі пах тытуню дайшоў да ложка, хоць курэц і стаяў перад адчыненым акном. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курэц; дымакур, табакур (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кури́льщик куры́льшчык, -ка м., курэ́ц, -рца́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ко́дым ’заядлы курэц’ (Нар. лекс.). Да *копта‑дым. Параўн. курадым (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Табаку́р ’курэц’ (ТСБМ, Гарэц.). У выніку гаплалогіі з *табакакур (гл. табака, курыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

табаку́р, ‑а, м.

Разм. Той, хто курыць табаку (у 2 знач.); курэц. Раптам чамусьці ад кніг сын адбіўся І табакурам заўзятым зрабіўся. Панчанка. За паперай заняліся [вяскоўцы], асабліва табакуры. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тытуне́ц, ‑нцу, м.

Разм. Памянш.-ласк. да тытунь, тытун. [Яроцкі:] — А ўжо з сапраўдным тытунцом, то я табе скажу, і Вежа такога не нюхаў, што я магу зрабіць. Караткевіч. Калі ты курэц, то насі люльку і тытунец. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)