курэ́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. курэ́ц курцы́
Р. курца́ курцо́ў
Д. курцу́ курца́м
В. курца́ курцо́ў
Т. курцо́м курца́мі
М. курцу́ курца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курэ́ц, -рца́ м.

1. (о мужчине) кури́льщик; (о женщине) кури́льщица ж.;

2. куря́щий;

ваго́н для курцо́ў — ваго́н для куря́щих

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курэ́ц, ‑рца, м.

Той, хто курыць. Едкі пах тытуню дайшоў да ложка, хоць курэц і стаяў перад адчыненым акном. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курэ́ц м Ráucher m -s, -;

заўзя́ты курэ́ц Kéttenraucher m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

курэц; дымакур, табакур (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кури́льщик куры́льшчык, -ка м., курэ́ц, -рца́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

smoker [ˈsməʊkə] n. курэ́ц;

a heavy smoker зая́длы курэ́ц;

a chain smoker той, хто ку́рыць адну́ цыгарэ́ту за друго́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

a heavy smoker

заця́ты курэ́ц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inveterate [ɪnˈvetərət] adj. fml закаране́лы, зая́длы;

an inveterate smoker зая́длы курэ́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)