ка́тар¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі якога-н. органа.

К. страўніка.

|| прым. катара́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́тар², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Невялікае вяслярнае або самаходнае судна для транспартных, спартыўных і прамысловых мэт.

К. на падводных крылах.

2. Малы ваенны карабель спецыяльнага або дапаможнага прызначэння.

Тарпедны к.

|| прым. ка́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ката́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ката́р
Р. Ката́ра
Д. Ката́ру
В. Ката́р
Т. Ка́тарам
М. Ката́ры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́тар, -ру м., мед. ката́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́тар ка́тары
Р. ка́тара ка́тараў
Д. ка́тару ка́тарам
В. ка́тар ка́тары
Т. ка́тарам ка́тарамі
М. ка́тары ка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ка́тар

‘хвароба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́тар ка́тары
Р. ка́тару ка́тараў
Д. ка́тару ка́тарам
В. ка́тар ка́тары
Т. ка́тарам ка́тарамі
М. ка́тары ка́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ката́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ката́р ката́ры
Р. ката́ра ката́раў
Д. ката́ру ката́рам
В. ката́ра ката́раў
Т. ката́рам ката́рамі
М. ката́ру ката́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ка́тар Ка́тар, -ра м.;

Госуда́рство Ка́тар Дзяржа́ва Ка́тар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ката́р мед. ка́тар, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́тар, ‑у, м.

Запаленне слізістай абалонкі якога‑н. органа, што суправаджаецца пачырваненнем, набуханнем, ацёкам, выдзяленнем вадкасці. Катар дыхальных шляхоў. Катар страўніка.

[Ад грэч. katárrhoos — сцяканне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)