ка́тар¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

Запаленне слізістай абалонкі якога-н. органа.

К. страўніка.

|| прым. катара́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)