караба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; незак.

1. што. Рабіць карабатым.

2. перан., каго (што). Выклікаць непрыемнае пачуццё.

|| зак. пакараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.) і скараба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караба́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. караба́чу караба́цім
2-я ас. караба́ціш караба́ціце
3-я ас. караба́ціць караба́цяць
Прошлы час
м. караба́ціў караба́цілі
ж. караба́ціла
н. караба́ціла
Загадны лад
2-я ас. караба́ць караба́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час караба́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

караба́ціць несов., прям., перен. коро́бить; корёжить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць; каго-што.

1. Рабіць карабатым; скрыўляць, выгінаць. Языкі полымя ярасна карабацілі абшыўку плоскасці, даставалі ўжо да матора. Алешка.

2. перан. Выклікаць агіду, непрыемнае пачуццё. Але Багдановіча карабаціла ў кніжцы іншае: яна была напісана не з высокіх ідэйных пабуджэнняў, а як помслівенькая скарга. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакараба́ціць гл. карабаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скараба́ціць гл. карабаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караба́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. карабаціць (у 1 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. карабаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэ́жыць

‘карабаціць, скрыўляць, выгінаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́жу карэ́жым
2-я ас. карэ́жыш карэ́жыце
3-я ас. карэ́жыць карэ́жаць
Прошлы час
м. карэ́жыў карэ́жылі
ж. карэ́жыла
н. карэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ж карэ́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

искорёживать несов., разг. караба́ціць; круці́ць, скру́чваць; гнуць, згіна́ць; крыві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кукарэ́чыць

‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукарэ́чу кукарэ́чым
2-я ас. кукарэ́чыш кукарэ́чыце
3-я ас. кукарэ́чыць кукарэ́чаць
Прошлы час
м. кукарэ́чыў кукарэ́чылі
ж. кукарэ́чыла
н. кукарэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукарэ́ч кукарэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукарэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)