карэ́жыць

‘карабаціць, скрыўляць, выгінаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́жу карэ́жым
2-я ас. карэ́жыш карэ́жыце
3-я ас. карэ́жыць карэ́жаць
Прошлы час
м. карэ́жыў карэ́жылі
ж. карэ́жыла
н. карэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ж карэ́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́жачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)