калькуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. калькуля́цыя калькуля́цыі
Р. калькуля́цыі калькуля́цый
Д. калькуля́цыі калькуля́цыям
В. калькуля́цыю калькуля́цыі
Т. калькуля́цыяй
калькуля́цыяю		 калькуля́цыямі
М. калькуля́цыі калькуля́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

калькуля́цыя ж. калькуля́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калькуля́цыя, ‑і, ж.

Вылічэнне сабекошту, пакупной і прадажнай вартасці тавару, прадукцыі і інш.

[Лац. calculatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калькулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што (спец.).

Вылічаць вартасць тавару, велічыню выдаткаў і інш.

К. кошт прадукцыі.

|| зак. скалькулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. калькуля́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калькуля́ция калькуля́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́куркалявацца ’звесці канцы з канцамі’ (КЭС, лаг.). Запазычанне з польск. wykarkulować ’разлічыць, скамбінаваць’ або самастойнае ўтварэнне ад калькуляцыя, калькуляваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)