з’яўле́нне гл. з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’яўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. з’яўле́нне
Р. з’яўле́ння
Д. з’яўле́нню
В. з’яўле́нне
Т. з’яўле́ннем
М. з’яўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

з’яўле́нне ср.

1. в разн. знач. появле́ние;

2. церк. явле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

з’яўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. з’яўляцца — з’явіцца. Прырода радасна сустракала з’яўленне новага дня. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’яві́цца, з’яўлю́ся, з’я́вішся, з’я́віцца; зак.

1. Прыйсці куды-н. па выкліку, па якой-н. афіцыйнай неабходнасці.

З. ў час.

З. ў суд.

2. Прыйсці, прыбыць.

Дадому сын з’явіўся позна вечарам.

3. Узнікнуць, паказацца перад вачамі, паявіцца.

На небе з’явіліся першыя зоркі.

4. Узнікнуць, пачаць існаваць.

З’явілася новая думка.

5. Стаць, зрабіцца чым-н.

Прастуда з’явілася прычынай хваробы.

◊

З’явіцца на свет — нарадзіцца.

|| незак. з’яўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. з’яўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’..., прыстаўка.

Ужыв. перад ётаванымі галоснымі «е», «ё», «ю», «я», напр.: з’есці, з’ёлкнуць, з’юдашыць, з’яўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

появле́ние з’яўле́нне, -ння ср., паяўле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́янне, -я, н.

1. гл. веяць.

2. перан. З’яўленне новых думак, ідэй у разумовым жыцці грамадства.

Новае в. ў гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышэ́сце, ‑я, н.

Кніжн. Прыход, з’яўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышэ́сце, -я, н. (уст.).

Прыход, з’яўленне.

◊

Да другога прышэсця (разм., жарт.) — пра што-н. далёкае і няпэўнае.

Прыйдзецца нам чакаць да другога прышэсця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)