ве́янне, -я, н.
1. гл. веяць.
2. перан. З’яўленне новых думак, ідэй у разумовым жыцці грамадства.
Новае в. ў гісторыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)