згаво́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. згаво́рваюся згаво́рваемся
2-я ас. згаво́рваешся згаво́рваецеся
3-я ас. згаво́рваецца згаво́рваюцца
Прошлы час
м. згаво́рваўся згаво́рваліся
ж. згаво́рвалася
н. згаво́рвалася
Загадны лад
2-я ас. згаво́рвайся згаво́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час згаво́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згаво́рвацца несов.

1. (уславливаться) сгова́риваться;

2. (достигать взаимного понимания) сгова́риваться, столко́вываться; см. згавары́цца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак., з кім.

1. Дамовіцца адносна якіх-н. дзеянняў.

З. пайсці ў ягады.

2. Дасягнуць узаемнага разумення, пагаднення ў размове.

З табой не згаворышся.

|| незак. згаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згаво́рвацца і згава́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да згаварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згава́рвацца,

гл. згаворвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

столко́вываться несов. згаво́рвацца, дамаўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгова́риваться несов. згаво́рвацца, дамаўля́цца; неодобр. змаўля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Насахава́цца ’нагаварыцца (з мэтай абгаворваць, згаворвацца)’ (слаўг., Нар. словатв.). Няясна; ці не звязана са схавацца, хавацца?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ню́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Абнюхваць адзін аднаго (пра жывёл).

2. перан. Разм. Збліжацца, вадзіцца з кім‑н.; згаворвацца. У мястэчку цешыліся, што з Ёшкам адбылося такое здарэнне, — казалі: «Добра... Гэта яму за тое, што нюхаецца з паліцыяй...» Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Такава́цца ’згаворвацца, дамаўляцца’ (Ян.), токова́ць ’балбатаць, гаварыць, даказваць’ (ТС). Магчыма, да такава́ць (гл.), параўн. польск. tokować ’прывабліваць самку спевам і рухамі (пра птушак)’ і перан. ’балбатаць, плявузгаць’ (Варш. сл.); апошняе значэнне дае, відаць, падставы разглядаць рус. аргат. токова́ть ’такаваць, гаварыць без перапынку’ ў якасці паланізма (Віткоўскі, Słownik, 186), што цяжка давесці. Для зваротнага дзеяслова нельга выключыць магчымасць вывядзення з такаць 1, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)