згавары́цца, згаво́рвацца sich verábreden, zum Éinverständnis kómmen*; verábreden vt (дамовіцца аб чым-н.);

з ім мо́жна згавары́цца er lässt mit sich réden; mit ihm ist leicht [gut] áuszukommen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

collude

[kəˈlu:d]

v.i.

згаво́рвацца; змаўля́цца (патае́мна)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bespréchen

*

1.

vt гавары́ць (пра што-н., пра каго-н.)

2) абмярко́ўваць

3) нагаво́рваць (на стужку, плыту)

2.

(sich) ра́іцца

(аб чым-н.); згаво́рвацца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)