збіра́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
збіра́льніца |
збіра́льніцы |
| Р. |
збіра́льніцы |
збіра́льніц |
| Д. |
збіра́льніцы |
збіра́льніцам |
| В. |
збіра́льніцу |
збіра́льніц |
| Т. |
збіра́льніцай збіра́льніцаю |
збіра́льніцамі |
| М. |
збіра́льніцы |
збіра́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збіра́льніца ж. собира́тельница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збіра́льніца, ‑ы, ж.
Жан. да збіральнік (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збіра́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які займаецца збіраннем чаго-н. (якіх-н. рэдкасцей, твораў народнай творчасці і пад.).
З. фальклору.
2. Ёмішча, у якім збіраецца якая-н. вадкасць (спец.).
З. вады.
|| ж. збіра́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).
|| прым. збіра́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
собира́тельница збіра́льніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грыбні́ца
‘збіральніца грыбоў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
грыбні́ца |
грыбні́цы |
| Р. |
грыбні́цы |
грыбні́ц |
| Д. |
грыбні́цы |
грыбні́цам |
| В. |
грыбні́цу |
грыбні́ц |
| Т. |
грыбні́цай грыбні́цаю |
грыбні́цамі |
| М. |
грыбні́цы |
грыбні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)