грыбні́ца
‘збіральніца грыбоў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| грыбні́ца | грыбні́цы | |
| грыбні́цы | грыбні́ц | |
| грыбні́цы | грыбні́цам | |
| грыбні́цу | грыбні́ц | |
| грыбні́цай грыбні́цаю |
грыбні́цамі | |
| грыбні́цы | грыбні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)