запазне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. запазне́нне запазне́нні
Р. запазне́ння запазне́нняў
Д. запазне́нню запазне́нням
В. запазне́нне запазне́нні
Т. запазне́ннем запазне́ннямі
М. запазне́нні запазне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запазне́нне ср. запозда́ние, замедле́ние; см. запазні́цца 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазне́нне, ‑я, н.

Нясвоечасовасць яўкі, выканання чаго‑н.; спазненне. Запазненне з сяўбой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запозда́ние запазне́нне, -ння ср.; спазне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́здывание спазне́нне, -ння ср., апазне́нне, -ння ср., запазне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замедле́ние ср.

1. (действие) запаво́льванне, -ння ср., замару́джванне, -ння ср.; прыці́шванне, -ння ср.; (состояние) запаво́ленне, -ння ср., замару́джанне, -ння ср.; прыцішэ́нне, -ння ср.; см. заме́длить​ 1;

2. (задержка) затры́мка, -кі ж.; (запоздание) запазне́нне, -ння ср., спазне́нне, -ння ср.;

без замедле́ния без затры́мкі; (немедленно) неадкла́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)