заме́длить
1. (что-л.) запаво́ліць, замару́дзіць; прыці́шыць; (задержать) затрыма́ць;
заме́длить темп запаво́ліць тэмп;
заме́длить шаг прыці́шыць крок;
заме́длить движе́ние по́езда прыці́шыць (запаво́ліць) рух цягніка́;
2. (проявить неторопливость) замару́дзіць; (опоздать) запазні́цца; (задержаться) затрыма́цца, заба́віцца;
заме́длить отве́том (с отве́том) затрыма́цца з адка́зам, замару́дзіць з адка́зам;
заме́длить с выполне́нием поруче́ния замару́дзіць з выкана́ннем даручэ́ння; при отрицании не в сочетании с неопр. переводится чаще
я не заме́длю верну́ться я неўзаба́ве вярну́ся;
он не заме́длил яви́ться ён неўзаба́ве з’яві́ўся;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)