Verbum

анлайнавы слоўнік

замаўля́ць гл. замовіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

замаўля́ць несов., этн. (заклинать) загова́ривать; см. замо́віць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да замовіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замо́віць, -мо́ўлю, -мо́віш, -мо́віць; -мо́ўлены; зак., каго-што.

1. Пахадайнічаць (за каго-, што-н.).

З. слова.

2. Аказаць уздзеянне замовай.

|| незак. замаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да замаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замаўле́нне ср., этн. загова́ривание; см. замаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаўля́цца несов., страд. загова́риваться; см. замаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вымаўля́ць ’замаўляць, лячыць замоваю’ (Бяльк.). Гл. замаўляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вышэ́птваць

‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь вельмі ціха, шэптам; шэптам замаўляць, чараваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)