залі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
залі́ў |
залі́вы |
| Р. |
залі́ва |
залі́ваў |
| Д. |
залі́ву |
залі́вам |
| В. |
залі́ў |
залі́вы |
| Т. |
залі́вам |
залі́вамі |
| М. |
залі́ве |
залі́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
залі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.
Водная прастора, якая ўразаецца ў сушу.
Фінскі з.
|| прым. залі́ўны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залі́ў, -лі́ва м., геогр. зали́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
залі́ў, ‑ліва, м.
Частка мора, акіяна возера, якая ўразаецца ў сушу. Карабель рушыў далей, абмінаючы іншыя караблі, якія стаялі па ўсяму заліву. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заліў, затока, затон, завадзь, бухта, ліман, фіёрд
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ме́лісты ме́листый;
м. залі́ў — ме́листый зали́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бу́хта, -ы, ДМ -хце, мн. -ы, бухт і -аў, ж.
Невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі судоў.
Ціхая б.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бу́хта
‘заліў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бу́хта |
бу́хты |
| Р. |
бу́хты |
бу́хт бу́хтаў |
| Д. |
бу́хце |
бу́хтам |
| В. |
бу́хту |
бу́хты |
| Т. |
бу́хтай бу́хтаю |
бу́хтамі |
| М. |
бу́хце |
бу́хтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
за́вадзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Невялікі заліў ракі ці возера з запаволеным цячэннем.
◊
Ціхая завадзь — бяспечнае, спакойнае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фіёрд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Вузкі, з крутымі і высокімі берагамі марскі заліў, які глыбока ўразаецца ў сушу.
Скандынаўскія фіёрды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)