залі́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. залі́ў залі́вы
Р. залі́ва залі́ваў
Д. залі́ву залі́вам
В. залі́ў залі́вы
Т. залі́вам залі́вамі
М. залі́ве залі́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

Водная прастора, якая ўразаецца ў сушу.

Фінскі з.

|| прым. залі́ўны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залі́ў, -лі́ва м., геогр. зали́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залі́ў, ‑ліва, м.

Частка мора, акіяна возера, якая ўразаецца ў сушу. Карабель рушыў далей, абмінаючы іншыя караблі, якія стаялі па ўсяму заліву. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Заліў 4/483

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заліў

т. 6, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

залі́ў м. геагр. Bucht f -, -en, Bai f -, -en; (Méer)búsen m -s, -, Golf m -(e)s, -e (марск.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

залі́ў Водная прастора, якая ўрэзалася ў сушу (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

заліў, затока, затон, завадзь, бухта, ліман, фіёрд

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Гудзонаў заліў 4/78

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)