за́вадзь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Невялікі заліў ракі ці возера з запаволеным цячэннем.

◊

Ціхая завадзь — бяспечнае, спакойнае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)