бу́хта

‘заліў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бу́хта бу́хты
Р. бу́хты бу́хт
бу́хтаў
Д. бу́хце бу́хтам
В. бу́хту бу́хты
Т. бу́хтай
бу́хтаю		 бу́хтамі
М. бу́хце бу́хтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)