зака́нчваць гл. закончыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зака́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зака́нчваю зака́нчваем
2-я ас. зака́нчваеш зака́нчваеце
3-я ас. зака́нчвае зака́нчваюць
Прошлы час
м. зака́нчваў зака́нчвалі
ж. зака́нчвала
н. зака́нчвала
Загадны лад
2-я ас. зака́нчвай зака́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зака́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зака́нчваць несов. зака́нчивать, ока́нчивать; (завершать) заключа́ть; см. зако́нчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закончыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́нчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Давесці да канца; завяршыць, скончыць.

З. будаўніцтва.

|| незак. зака́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зака́нчивать несов. канча́ць, зака́нчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́нчивать несов. зака́нчваць, канча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́нчваць несов., см. зака́нчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкіро́ўваць

‘заканчваць кіраваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адкіро́ўваю адкіро́ўваем
2-я ас. адкіро́ўваеш адкіро́ўваеце
3-я ас. адкіро́ўвае адкіро́ўваюць
Прошлы час
м. адкіро́ўваў адкіро́ўвалі
ж. адкіро́ўвала
н. адкіро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адкіро́ўвай адкіро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адкіро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даканцо́ўваць

‘заканчваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даканцо́ўваю даканцо́ўваем
2-я ас. даканцо́ўваеш даканцо́ўваеце
3-я ас. даканцо́ўвае даканцо́ўваюць
Прошлы час
м. даканцо́ўваў даканцо́ўвалі
ж. даканцо́ўвала
н. даканцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. даканцо́ўвай даканцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даканцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)