даканцо́ўваць

‘заканчваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даканцо́ўваю даканцо́ўваем
2-я ас. даканцо́ўваеш даканцо́ўваеце
3-я ас. даканцо́ўвае даканцо́ўваюць
Прошлы час
м. даканцо́ўваў даканцо́ўвалі
ж. даканцо́ўвала
н. даканцо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. даканцо́ўвай даканцо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даканцо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)