зава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. звера ў пастку.

2. Зачараваць сваім хараством, прывабіць.

|| незак. зава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зава́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зава́блю зава́бім
2-я ас. зава́біш зава́біце
3-я ас. зава́біць зава́бяць
Прошлы час
м. зава́біў зава́білі
ж. зава́біла
н. зава́біла
Загадны лад
2-я ас. зава́б зава́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час зава́біўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зава́біць сов.

1. разг. замани́ть, завле́чь;

з. у заса́ду — замани́ть (завле́чь) в заса́ду;

2. (пленить) завле́чь;

3. охот. (приманить вабиком) зава́бить;

абара́нкам не ~біш — калачо́м не зама́нишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. Камандаванне атрада даручыла Вользе завабіць немца ў лес. «Работніца і сялянка».

2. Захапіць, зачараваць сваім хараством; прывабіць. На позніх гатунках спакусліва красаваліся буйныя чырвоныя яблыкі — здавалася, для таго, каб завабіць сюды падарожніка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замани́ть сов. зава́біць; замані́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́блены

1. разг. зама́ненный, заманённый, завлечённый;

2. завлечённый;

3. охот. зава́бленный;

1-3 см. зава́біць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завле́чь сов.

1. (заставить переступить пределы должного, дозволенного) уцягну́ць; (завести) заве́сці;

2. (заманить) зава́біць, прыва́біць; (соблазнить) спакусі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́бліваць несов.

1. разг. зама́нивать, завлека́ть;

2. (пленять) завлека́ть;

3. охот. (приманивать вабиком) ва́бить;

1-3 см. зава́біць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)