зава́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго (што).

1. Хітрасцю прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. звера ў пастку.

2. Зачараваць сваім хараством, прывабіць.

|| незак. зава́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)