жывата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жывата́ю |
жывата́ем |
| 2-я ас. |
жывата́еш |
жывата́еце |
| 3-я ас. |
жывата́е |
жывата́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
жывата́ў |
жывата́лі |
| ж. |
жывата́ла |
| н. |
жывата́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
жывата́й |
жывата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
жывата́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Перажывата́ць ’перажыць, перанесці што-небудзь цяжкае ў жыцці’ (Нас.). Да пера- (гл.) і жывата́ць ’жыць здаровым, мець асалоду ад наяўнасці добрага здароўя’ < жывот 1 (гл.). Параўн. яшчэ жывоцце ’жыццё’ (Нас.), а таксама перажы́(ва́)ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)