жура́вль м.

1. (птица) жураве́ль, -раўля́ м., жо́раў, -рава м.;

2. (у колодца) жураве́ль, -раўля́ м.;

3. техн. ві́нда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жураве́ль обл., см. жура́вль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́нда ж., тех. жура́вль м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́р м., обл. (у колодца) жура́вль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пругло́, -ла́ ср., обл. жура́вль м. (у колодца)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жураве́ль I, -раўля́ м. (птица) жура́вль;

лепш сіні́ца ў рука́х, чым ж. у не́бепосл. лу́чше сини́ца в рука́х, чем жура́вль в не́бе

жураве́ль II, -раўля́ м. (у колодца) жура́вль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

венцано́сны уст., выс. венцено́сный;

в. жураве́льзоол. венцено́сный жура́вль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сини́ца зоол. сіні́ца, -цы ж.;

лу́чше сини́ца в рука́х, чем жура́вль в не́бе посл. лепш сіні́ца ў рука́х, чым жураве́ль у не́бе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Жура́ўка1 ’калодка з адтулінай (дзіркай) у верхнім камені жорнаў, у якую ўстаўляецца млён’ (Сл. паўн.-зах.; свісл., Шатал.), ’выемка ў ткацкім станку, куды закладаецца навой’ (петрык., Шатал.). Рус. пск. журавка, журавль ’рукаятка руля, румпель’. Магчыма, перанос назвы птушкі, вядомы для намінацыі прылад у рус. дыялектах: кур. жураве́ль ’дэталь прасніцы — драўляная дошчачка’, ленінгр. жура́в ’верацяно’. Тут, аднак, акцэнтуецца наяўнасць адтуліны, дзіркі, выемкі, што збліжае з назвамі самаробных цацак, зробленых з косці з дзіркай: жужулачкі, журжа1, у той час як перанос назвы журавель хутчэй на доўгі, высокі прадмет. Можа, перанос паводле функцыі часткі прылады для калодзежа, але гэта менш верагодна. Няясна.

Жура́ўка2 ’дзіцячая гульня’ (Бяльк.). Рус. смал. жура́вль ’абрадавая гульня для сустрэчы жураўлёў’, укр. жураве́ль ’від танца’, польск. дыял. żóraw ’гульня’ (Карловіч). У бел. для назвы гульні выкарыстоўваецца форма ж. р. назвы птушкі. Цікава, што і ў балтыйцаў назва жураўля выкарыстоўваецца як назва гульні (Мюленбах-Эндзелін, 1, 548; LKŽ, 3, 272), а ў балт. мовах назва птушкі ж. р.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сіні́ца ж., зоол. сини́ца;

лепш с. ў рука́х, чым жураве́ль у не́бепосл. лу́чше сини́ца в рука́х, чем жура́вль в не́бе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)